Harini, 14 April 2011..sy rasa hiba&sedih bila tgk kereta kancil mama dibawa pergi oleh en broker kereta...kesian kau kancil, mesti kau pun sedih sbb kami da jual kau pd owner lain kan?tp kau ader perasaan ker? Citer ni takde kena mengena dgn pepatah "dah dapat rotan, akar dilupakan" ataupun pepatah "kacang lupakan kulit" yer...Dalam hidup ni, kita mesti nk kan sesuatu yg baru, semu manusia mempunyai kehendak kan? Asal usulnya, dulu kancil ni sy yg pakai masa zaman anak dara lagi, masa tu sy kerja di UTM..ni la keter yg membawa sy kehulu ke hilir mencari rezeki, sbb tu sy sedih sgt nk lepaskan dia... Lepas sy bertunag, en tunang yg sekarang adalah en suami sy kena traning di Penjara Kluang, kereta ni jugak la yg berjasa membawa sy setiap minggu ke sana untuk jumpa si buah hati...hehehe. Betul tak sayang?jgn tak ngaku plak eh gi dating naik keter ni..
Selepas sy kawen ngan en suami, kami decide nk beli kereta persona..sy seboleh2nya takmau trade in kereta ni sbb sy sayangkan kereta ni..Selepas diambil kira, mama setuju nk pakai keter ni, kira sambung bayar la, instalment bulanan pun sgt murah, RM 250.00 sahaja..
Nak dipendekkan cerita, kami adik beradik bcadang nk belikan mama kereta baru, downpayment adalah secara "tong-tong"...tp instalment mama byr..Tapi, kereta ni macam mana?takkan mama nk pakai 2 kereta plak, adik beradik yg lain semua da ada kereta masing2, takkan la nk bagi adik bongsu sy yg br berumur 10tahun tu plak, maunyer dia balik kampung sendiri nanti kalau da dapat kereta..So, mama kata mama tak sanggup nk pakai 2 kereta, kang dikatakan kaya pulak...so, demi kesederhanaan hidup, kereta ni terpaksa la dijual...tu yg aku sedih sgt tu sbb kepas ni tak mungkin aku jumpa lagi kereta yg mbawa sejuta kenangan ni..
Gambar sy dibawah ni adalah hari terakhir sy ngan kereta ni ..hari ni jugak sy kena hantar kereta ni pd en broker...sedih nya..
Akhirnya...sy terpaksa melepaskan kau pergi...
hard to say i'm sorry
No comments:
Post a Comment